W dniach 20-21 września 2013 (piątek –sobota) podopieczni Radzyńskiego Stowarzyszenia Ósmy Kolor Tęczy pojechali na wycieczkę do Częstochowy. Opiekunem i przewodnikiem duchowym był ks. Zdzisław Brzostkowski.

To była wyjątkowa wyprawa, z uwagi na specyficzny cel, długą podróż i niepewną pogodę. Pełni nadziei i obaw jednocześnie wyruszyli w piątkowy poranek, tuż po 6.00.

Plan pielgrzymki był ambitny:

• Obiad w gościnnych progach Domu Rekolekcyjnego Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia Św. Wincentego a’ Paulo ok. godz.14.00

• Droga Krzyżowa na Wałach

• Msza Święta w Jasnogórskim Sanktuarium

• Powrót do Domu Rekolekcyjnego na krótki odpoczynek

• Apel Jasnogórski o godz. 21.00

Na twarzach rodziców i opiekunów. widać było ogromną nadzieję i skupienie. Dzieci instynktownie wyczuły nastrój i wykazywały dużą dozę cierpliwości, spokoju. Poddały się nastrojowi i cierpliwie podążały za dorosłymi. Czas się zatrzymał…

Na Apel Jasnogórski poszli nieliczni. Dzieci były zmęczone

Sobotni poranek zaczął się wcześnie. Bagaże spakowane już o 8.00 rano. Ostatnie chwile w Częstochowie (czas na zakup pamiątek dla rodziny, bardzo osobistą modlitwę) i udaliśmy się do Sanktuarium w Gidlach -40 km od Częstochowy.

Cuda za sprawą Matki Boskiej Częstochowskiej znamy od dziecka. Nawet jeśli nie byliśmy, to z opowieści rodziców i dziadków, lecz o Matce Bożej Gidelskiej większość słyszy po raz pierwszy. W sobotnie popołudnie uczestnicy wycieczki mogli usłyszeć historię najmniejszej, bo mierzącej zaledwie 10 cm figurki.

Po szczegóły odsyłam do strony sanktuarium

Msza Święta, zwiedzanie sanktuarium i zakup pamiątek.

W drodze powrotnej opadają emocje, ale przychodzi czas na rozmyślania. Nie udało się zobaczyć wszystkiego, ale nie o widok tu chodzi, a o przeżycia duchowe.

Może ktoś zapyta – po co takie trudy i tak chorym dzieciom? Ja już znam odpowiedź. Pojechali po siłę na kolejne dni, z wdzięcznością za doznane dobro, z prośbami – by gorzej nie było. Mam nadzieję, że wszystkie intencje i modlitwy zostaną wysłuchane.

Marta Świć